Stel nou hè, dat er onder die vloerplank een stapel papier zou liggen. Of achter zo’n haardpaneel … zou het na tweehonderd jaar nog leesbaar zijn? Zou het gewoon kunnen, dat er een manuscript van Jane Austen waarvan we het bestaan nog niet kennen hier in dit huis verborgen ligt?
Sydney Place
Vorig jaar rond deze tijd overnachtte ik in Bath in het huis waar Jane Austen en haar familie ruim drie jaar woonden, aan Sydney Place. Ik had al heel wat Austen-locaties gezien – het huis in Chawton, de kerk in Steventon, het graf in Winchester – maar nog niet eerder had ik het gevoel gehad zo dichtbij te zijn. Die trap naar boven, naar de eerste verdieping, die nam Jane iedere dag. In deze haard maakte ze misschien wel eens het vuur aan (of zouden de bedienden dat altijd hebben gedaan?) Het uitzicht op Sydney Gardens en het museum dat vroeger een hotel was, dat had zij ook.
Minzaampjes
Wat zij natuurlijk niet zag, waren de toeristen die tegenwoordig af en toe stil blijven staan voor het huis om foto’s te maken. Daar stond ik bij mijn eerste bezoek aan Bath ook. Ook ik wilde met het bordje van nummer 4 op de foto. Nu ik vanaf de eerste verdieping anderen hetzelfde zag doen, hoopte ik dat ze naar boven zouden kijken. Dan zou ik minzaampjes zwaaien en net doen alsof ik permanent woonde in het huis waar ook Jane Austen had gewoond. Ik fantaseerde dat ik na een bezoek aan de supermarkt me met een volle boodschappentas door een groep toeristen zou moeten persen (coming through, coming through!) en dan nonchalant de sleutel uit mijn tas zou trekken en de deur open zou doen onder vele verbaasde blikken (Yes, I live here!). Ha!
Op hol
Wat was het toch met 4 Sydney Place dat mijn fantasie er zo op hol sloeg?
De Austens verhuisden naar dit huis in 1801. Jane was toen net 25 en ze vond het vreselijk om haar geliefde Steventon, het plattelandsdorp in Hampshire waar ze opgroeide, te moeten verlaten. De Austens woonden ruim drie jaar in het huis met uitzicht op Sydney Gardens. Het lijkt erop dat Jane niet veel tijd of inspiratie had voor schrijven, want het enige dat ze schreef in deze periode was een aanzet tot een nieuwe roman, The Watsons; helaas bleef het bij vijf hoofdstukken. Blijkbaar sloeg haar fantasie nooit op hol in dit Georgian townhouse aan het park.
Aanwijzingen
Terwijl ik zelf in 4 Sydney Place met mijn laptop aan het tafeltje bij de keuken zat te werken, vroeg ik me af wáár Jane die vijf hoofdstukken geschreven zou hebben. Stond er hier misschien ook een tafeltje, zo vlak bij het raam, waar ze af en toe even plaatsnam als het rustig was? Of werkte ze in de ruimte die nu de slaapkamer is, aan de achterkant van het huis, waar ze geen last had van het ratelen van voorbijkomende koetsen? In de twee dagen dat ik in het appartement verbleef, liep ik regelmatig rond op zoek naar aanwijzingen. Waar viel het licht het prettigst naar binnen? Op welke plek was het het rustigst?
Selfie
Toen ik me begon af te vragen of ze misschien ergens een manuscript zou hebben verstopt, vond ik dat ik mijn fantasie even een halt moest toeroepen. Genoeg is genoeg.
Om bewijs te leveren dat ik daadwerkelijk in het huis van Jane Austen had ‘gewoond’ (voor 2 dagen), besloot ik dan maar een selfie te maken. Nu ik de foto terugzie, moet ik lachen om geconcentreerde blik in mijn ogen (dit moet echt een keigoede foto worden!). En ik moet nog harder lachen om het feit dat je op de foto behalve mijn grote hoofd eigenlijk niks van het huis ziet. Waarom heb ik mijn camera met groothoeklens niet gebruikt om deze foto te maken? Waarom koos ik voor mijn iPhone met als resultaat zo’n belachelijk plaatje?
Wat is dat toch met 4 Sydney Place?
Jij ook?
Wil jij ook eens logeren in het huis waar Jane Austen woonde? Bij Bath Boutique Stays kun je delen van het huis of het complete huis huren. Meer informatie vind je op hun website.
Laatste blog
Dit is mijn laatste blog over het schrijven van de reisgids ‘Het Engeland van Jane Austen’. De gids verschijnt aanstaande woensdag!
Op zaterdag 3 mei geef ik samen met José Roeken van Austen Tales een lezing bij Boekhandel Los in Bussum. Toegang is gratis, kom je ook? Meer informatie lees je in dit eerdere bericht.
Karin Quint (1976) is freelance journalist en fotograaf. Na haar studie journalistiek schreef zij ruim zes jaar voor regionale dagbladen. Als freelancer (sinds 2005) werkte zij o.a. voor NRC.Next, NRC Handelsblad, het Financieele Dagblad en magazine Sprout.
In 2009 richtte zij de website JaneAusten.nl op, de Nederlandstalige website over Jane Austen. In 2012 besloot ze een Jane Austen-reisgids te schrijven; met haar Suzuki Swift reisde ze in 2013 enkele maanden door Engeland. Het Engeland van Jane Austen wordt in april 2014 uitgegeven door Dominicus.
Leuke serie blogjes Karin.
Eigenlijk is het een heel avontuur geweest om alle info te vinden voor je boek.
Jammer dat je al een eigen “Darcy” hebt anders was het leuk geweest om er al reizend eentje tegen te komen en had je ook een roman kunnen schrijven …
Of lukt dat zo ook wel!
Volgens mij zijn er al teveel van dat soort boeken geschreven Hetty, daar waag ik me niet aan 😉
Heb zelf natuurlijk ook al op de foto gestaan met die gekende nr. 4, en toen we vorige zomer een midweek richting Bath trokken wou ik daar ook absoluut logeren – jammer genoeg was het net die week volzet…
Je moet je daar inderdaad erg dicht bij Jane voelen, maar ik voel het ook al enorm in Chawton cottage! 🙂
Heeft er iemand trouwens ‘Searching for Captain Wentworth’ van Jane Odiwe gelezen?
Het boek gaat ook over een jonge vrouw die gaat logeren op Sydney Place 4…
Echt wel een goed boek!
Ik zou ook hopen op een manuscript te vinden, ik vind je gedrag zeker niet vreemd Karin. Het lijkt mij erg speciaal om daar te overnachten.
Ik zou niet eens minzaampjes zwaaien…alleen maar denken……….Lekker lekker puhhhh.
🙂
Karin bedankt dat je ons hebt meegenomen op je reis door het Engeland van Jane Austen.
Haha… Ik zou daar PRECIES hetzelfd hebben – op alle fronten! Vermoed ook dat ik heel goed in minzaampjes zwaaien zou zijn.