Lieve J,
Het is alweer even geleden dat ik je sprak. April is zo’n drukke maand. Maar goed nieuws: ik kom naar Londen! Mijn oudste dochter wordt deze maand twaalf. En om dat te vieren maken we samen een reisje. En het toeval wil dat jij dan net bij je broer H logeert. Zullen we even op de thee komen bij jullie in Sloane Street? Of spreek je liever in de stad af?
Er zijn allerlei dingen die we willen doen en bezoeken: de Harry Potter-wandeling, het Victoria & Albert Museum, Buckingham Palace, om maar wat te noemen. Maar heb jij misschien ook nog tips voor ons? Wat moet je dit seizoen bijvoorbeeld echt gezien hebben in het theater? Is Matilda de moeite waard? En waar kun je het beste gaan eten? Is Mildreds op Lexington Street echt zo’n goed vegetarisch restaurant als gezegd wordt? Welke tentoonstelling mogen we beslist niet missen? Ik hoorde van een overzichtstentoonstelling van Lichtenstein in Tate Modern. Is dat wat?
Trouwens, wat is de laatste mode? We willen natuurlijk niet uit de toon vallen. Ruitjes, bloemen of strepen? En de roklengte? Ik hoop niet dat ik nog van alles moet vermaken voor ons vertrek. En dragen we een kort jasje of juist een mantel?
Tjonge, wat een vragen. En dat terwijl ik in een grijs verleden in Londen gewoond heb. Maar ik wil voorkomen dat het een trip down memory lane wordt. Dat zou vervelend zijn voor mijn meisje. Stel je voor, zij moet niet achter haar moeder aan door de stad sjokken langs plekken van vergane glorie!
Dus ik ga doen alsof ik er voor het eerst kom. En we komen alleen jou even opzoeken. Mijn oude vriendin. For old times’ sake…
Liefs,
A
Anke Werker en Rick de Haas
Met dit citaat van Jane Austen (1775-1817) als motto schrijft Anke Werker (1972) brieven aan deze schrijfster. Een reactie verwacht ze niet. Wel hoopt ze antwoord te vinden op de vraag hoe anders de wereld van nu is in vergelijking met twee eeuwen geleden. En, is die wereld wel zo anders? Illustrator Rick de Haas voorziet de brieven van commentaar in beeld.
Dank voor de tips, Renate. We wilden naar Matilda, maar helaas konden we er geen kaartjes meer voor krijgen. We moeten gewoon binnenkort nog maar een keer teruggaan. Ik ben namelijk ook erg benieuwd naar de openluchtvoorstelling van Pride and Prejudice. Maar of mijn dochter die wil zien …? 😉
Mocht Jane’s antwoord uitblijven: ‘Merrily We Roll Along’ is de voorstelling die gezien moet hebben. Prachtig, ambachtelijk musicaltheater. Maar als je van grootse decors houdt schijnt ‘Matilda’ fantastisch te zijn. Dan moet je ‘Merrily’ misschien over slaan. Maar ik had het niet willen missen als Sondheim (de componist en liedtekst schrijver van de musical) fan. Alhoewel een bezoekje aan ‘The Mousetrap’ misschien wel meer echt Londons is. Zelf ga ik begin juni naar ‘Book of Mormon’. Erg komisch maar wellicht wat grof voor 12 jarigen (al denken 12-jarigen daar zelf meestal anders over 😉 ). Veel plezier in elk geval!