Deze inzending voor onze Pride and Prejudice schrijfwedstrijd is geschreven door Dineke Epping.

Het was een feit dat Mr Darcy een grote genegenheid voor zijn jongere zusje koesterde. In het afgelopen jaar was Mrs Elizabeth Darcy deze gevoelens gaan delen, want Georgiana had een opgewekte natuur.
Het was eveneens een feit dat Mr Darcy zich ten opzichte van haar erg beschermend kon opstellen en Elizabeth vreesde dat dit momenteel het geval was.
Haar verrassing was dan ook groot toen Georgiana met de glimlach die haar zo kenmerkte uit zijn bibliotheek kwam.

Elizabeth kende het onderwerp van hun gesprek en besloot haar echtgenoot naar de uitkomst te vragen. “Mijn liefste, je hebt het meisje toch geen valse hoop gegeven?”
Hij keek op van de brief die hij was begonnen te schrijven. “Wel, Lizzie, ik had gehoopt dat je inmiddels meer vertrouwen in mij had.”

Geloof je dan dat het een gelukkig huwelijk kan worden?

Ze bloosde, hoewel ze begreep dat hij haar plaagde, maar kon het onderwerp niet laten rusten. “Geloof je dan dat het een gelukkig huwelijk kan worden?”
“Twijfel je daaraan? Het is duidelijk dat hij van Georgiana houdt. En zij van hem.”
“Maar hij is…”
Darcy trok zijn wenkbrauwen op, want hij vermoedde wat zijn echtgenote bedoelde. “Hij is van lagere komaf?”, vulde hij aan. “Zijn landgoed is nauwelijks die benaming waard?”
“Maar het is nog kleiner dan Longbourn!”
“Mr Baincraft bestuurt het voortreffelijk. Hij is een intelligente heer met goede manieren.”
Dat kon Elizabeth niet ontkennen en natuurlijk gunde zij Georgiana het geluk dat haar zelf ten deel was gevallen. “Ik had verwacht dat je er meer belang aan zou hechten dat ze een goed huwelijk zou doen.”
“Georgiana zal gelukkig zijn met Mr Baincraft.” Hij glimlachte. “Een lieftallige jongedame heeft mij eens geleerd welke zaken werkelijk van belang zijn in een goed huwelijk. Zij heette Elizabeth Bennet.”
Nu bloosde Elizabeth helemaal. “Wel, Mr Darcy, dan heeft u waarschijnlijk goed naar deze jongedame geluisterd en haar woorden zeer ter harte genomen.”
Hij stond op en liep naar haar toe. “Dat heb ik zeker, mijn liefste.”
Het moment van intimiteit werd verbroken doordat de huishoudster aankondigde dat zij aan tafel konden. Tot Darcy’s verrassing was er slechts voor twee personen gedekt.
“Georgiana eet niet met ons,” informeerde Elizabeth hem. “Mr Baincraft en zijn moeder hebben haar uitgenodigd. We zullen moeten wennen aan haar afwezigheid.”
“Inderdaad, we zullen vaker slechts met zijn tweeën zijn, jij en ik.” Hij glimlachte. “Maar ik heb een vaag vermoeden dat daar vandaag een goede reden voor is.”
Ze veinsde teleurstelling. “Een vaag vermoeden? Maar Mr Darcy, u bent toch niet vergeten welke heugelijke dag het een jaar geleden was? Verveelt het u inmiddels om tijd met uw echtgenote door te brengen?”
“Helemaal niet.” Zijn glimlach werd breder. “Mijn liefste Elizabeth, dit zal nooit vervelen en ik zie dat als een bewijs van onze liefde.”
“Dan is dit het juiste moment om je te vertellen over het andere bewijs van onze liefde”, zei Elizabeth en ze legde haar hand op haar buik.
Ze zouden niet lang slechts met zijn tweeën zijn.