Deze inzending voor onze Pride and Prejudice schrijfwedstrijd is geschreven door Maria Beets.

Terwijl de ondergaande zon zijn laatste stralen over het land liet schijnen, en mens en dier zich nog even koesterden in die warmte, draaide Elizabeth in bed zich op haar buik. Glimlachend keek ze naar het slapende gezicht naast zich. Het was helemaal ontspannen en zich niet bewust van haar ogen en de zon die zacht zijn gezicht leek te strelen.

“Oh mijn lieve Fitzy.” Op dat moment gingen de ogen open en verscheen er een lach van herkenning op het gezicht dat zij zo lief had. Zacht kuste zij de ogen en de mond.
“Je kwijlt, Fitzwilliam”, zei ze lachend. “Je kwijlt, kom dan veeg ik het af.” Ze ging met de rand van haar mouw langs zijn mond. Zo die was schoon, alleen nu rook haar mouw naar babykwijl. En dat zou ongetwijfeld niet de bedoeling zijn, wanneer zij en Mr. Darcy hun allereerste gasten zouden ontvangen na de geboorte van hun zoon. Zeker Lady Catherine De Bourgh zou hier niet echt gecharmeerd van zijn.
Elizabeth stond op van het bed, streek haar jurk glad en nam teder de baby in haar armen. “Oh lieve kleine Wills, jij gaat vanavond alle harten op hol brengen. En alle moeders met dochters rond een jaar en jonger dromen nu al dat jij eens het hart van hun dochter verovert.”

Waarom zit ik niet gewoon rustig thuis een boek te lezen?

Op dat moment hoorde Elizabeth de voor haar o zo bekende stem van haar moeder door de gang klinken. “Mr Bennet, oh Mr.Bennet, ik zei nog zo dat we op tijd moesten zijn.” Wat haar vader antwoordde was niet te verstaan. Maar Elizabeth kon zich helemaal voorstellen hoe het er uit zag; haar moeder de flauwte nabij omdat zij en Mr.Bennet al die belangrijke, maar vooral vrijgezelle, rijke mannen zouden ontmoeten.
Want ook al waren Elizabeth, Jane en Lydia dan wel getrouwd, er waren nog steeds twee dochters die toch ook nog enigszins respectabel terecht moesten komen. En haar vader zou nu naar haar moeder kijken met een blik van ‘waarom zit ik niet gewoon rustig thuis een boek te lezen?’

Elizabeth hoorde haar moeder met vlugge stappen langs de deur lopen verder de gang in, de bediende achterna. Ze deed de deur zachtjes open en zag op dat moment haar vader. “Kijk Wills daar is opa. Dag opa.” Mr. Bennet keek blij en verrast op. “Lizzy… Wills, ik had jullie hier niet verwacht. Of moet ik Fitwilliam zeggen en Mrs.Darcy?” Zijn ogen begonnen te lachen. “Nee hoor vader, Lizzy en Wills is helemaal goed. Maar als u mij nu wilt verontschuldigen, ik moet even iets heel belangrijks doen.”
Ze gaf haar vader een kus op zijn wang en liep verder de gang in. Deed een deur open en zag haar man voor het raam staan.

“Fitzwilliam”, zei ze zacht. “Je zoon en ik willen nog heel even met je naar buiten. Even genieten van de rust en de stilte voordat het huis zich gaat vullen met mensen en stemmen.”
“Lizzy dearest, dat moeten wij dan maar even doen.” Zacht en vol trots kuste hij zijn vrouw en zoon.