LJ4_logoLieve J,

Goed om te horen dat jij ook weer thuis bent. Vakantie is fijn, en vooral de vrijheid die een direct gevolg is van vakantie hebben, maar ik vind het geen straf om weer terug te zijn. Er moet tenslotte ook gewerkt worden. En we zijn allebei in de gelukkige situatie dat we leuk werk hebben. Toch?

Deze week was ik voor mijn werk in Amsterdam. Ik heb er niet een, niet twee, maar drie nieuwe boeken gekocht (en dan heb ik de twee die ik voor de meiden kocht niet eens meegerekend!). En ik heb er al zoveel die ik nog niet gelezen heb. Toch wordt het dit keer anders. Dit keer ga ik er meteen in beginnen. En zeg nu niet dat het me niet zal lukken. Dit keer is het anders. En ja, ik weet dat ik dat eerder gezegd heb. Maar dit keer is het echt.

Ik koop bijna altijd biografieën en romans. Wat dat laatste genre betreft: ik heb grote bewondering voor schrijvers die uit het niets iets scheppen. En wat zo mooi is: steeds opnieuw kan er een gemaakt worden. Geen twee boeken zijn hetzelfde. In mijn overvolle boekenkast kan ik er in elk geval geen aanwijzen.

Die overvolle boekenkast is wel een probleem. Als ik een nieuw boek koop, lijd ik aan een tijdelijke vorm van geheugenverlies. Vergeten zijn de planken met dubbele rijen boeken die doorhangen onder de te zware belasting. Vergeten zijn ook die stapels met nog niet gelezen titels. En vergeten zijn de plekken in huis die tot boekenplank verheven worden: stapels in de vensterbank, stapeltjes op de traptreden en stapels op de tafels. Die laatste zijn onhandig, maar we leren ermee leven. De tafel dekken we om de boeken heen.

Maar er moet dus iets gebeuren. Tenminste, dat maak ik op uit de opmerkingen die anderen maken. De laatste tijd gaan gesprekken er opvallend vaak over dat een mens ook te veel boeken kan hebben. Totale onzin vind ik dat. Wat jij? Ik herinner me dat je vertelde over een verhuizing vroeger, toen je vader de boeken niet mee wilde nemen. Wat moet het traumatisch voor je zijn geweest, om ze van de ene op de andere dag niet meer om je heen te hebben. Ik wil niet dramatisch doen, maar welbeschouwd verlies je op die manier een deel van je verleden.

Heb je eigenlijk sinds die tijd een eigen boekencollectie kunnen opbouwen? Of ben je aangewezen op bibliotheken en lenen van vrienden? Als het laatste het geval is, ga ik je zo snel mogelijk wat boeken sturen. Te beginnen met The Finkler Question. Dat boek heb ik net uit. Ik denk dat de ironische toon van de schrijver, Howard Jacobson, je wel zal aanspreken. En voor mij heeft het ook een prettige bijkomstigheid: zo ontstaat er in mijn kast plek voor een nieuw boek. Heb je nog tips misschien?!

Liefs,
A

Anke Werker en Rick de Haas


‘Follies and nonsense, whims and inconsistencies do divert me, I own, and I laugh at them whenever I can.’
Met dit citaat van Jane Austen (1775-1817) als motto schrijft Anke Werker (1972) brieven aan deze schrijfster. Een reactie verwacht ze niet. Wel hoopt ze antwoord te vinden op de vraag hoe anders de wereld van nu is in vergelijking met twee eeuwen geleden. En, is die wereld wel zo anders? Illustrator Rick de Haas voorziet de brieven van commentaar in beeld.