Deze inzending voor onze Pride and Prejudice schrijfwedstrijd is geschreven door Yara Teegelaar.

Fitzwilliam komt geïrriteerd en met grote stappen de salon in lopen. Na het diner had hij nog wat werk moeten afhandelen. In de stapel papieren lag ook een brief van zijn zwager Wickham. Hij zat alweer in de geldproblemen en vroeg of Darcy hem niet een beetje geld kon sturen. Boos had hij geantwoord dat hij maar op een andere manier aan geld moest komen.

Nu hij zijn vrouw ziet liggen op de sofa, voelt hij gelijk de boosheid wegebben. Hij was niet van plan geweest om zo lang in zijn werkkamer te blijven en Lizzie, wachtend op hem, was in slaap gevallen. Hij gaat op zijn hurken naast de sofa zitten en kijkt naar zijn vrouw. Een glimlach omkrult haar lippen.
Glimlachend wordt Lizzie wakker. De beelden uit haar droom zweven nog steeds voor haar ogen. Een man met donker haar, bruine ogen en een nat wit shirt dat tegen zijn lijf geplakt zit. Lizzie houdt haar ogen nog even dicht om te genieten van het beeld. Als ze haar ogen opendoet kijkt ze recht in dezelfde bruine ogen. Fitzwilliam kijkt haar glimlachend aan. Ze gaat voorzichtig rechtop zitten en hij komt naast haar zitten. In zijn hand heeft hij een langwerpig zwart doosje. Hij reikt het haar aan. “Alsjeblieft.”

Ik heb het tenslotte twee keer moeten vragen.

“Je bent het niet vergeten!”, roept ze verbaasd uit.
Fitzwilliam lacht. “Nee, hoe zou ik dat kunnen vergeten. Als het aan mij ligt, vieren we iedere dag dat je ‘Ja’ zei. Ik heb het tenslotte twee keer moeten vragen.” Lizzie lacht en geeft hem een por tegen zijn bovenarm. Ze maakt het doosje open. In het doosje ligt een dunne zilveren armband. Fitzwilliam pakt hem eruit en doet hem om haar pols. Lizzie kan haar ogen er niet vanaf houden. Hij kijkt geamuseerd toe hoe ze de zilveren schakelingen in het licht laat glinsteren. Lachend kijkt ze naar hem. “Ik heb ook wat voor jou.” Haar arm verdwijnt achter het kussen waar ze daarvoor op lag. Tevoorschijn komt ook een langwerpig zwart doosje. Fitzwilliam maakt hem voorzichtig open en haalt er een zilveren kroontjespen uit. Als hij wat beter kijkt, ziet hij dat er een datum ingegraveerd staat, hun trouwdatum. Lizzie kijkt hem verwachtingsvol aan. Als ze zijn verbaasde ogen ziet slaat ze een opgeluchte zucht.

Met moeite onderdrukt ze een geeuw. Hij kijkt haar geamuseerd aan. Laat dan zijn armen om haar heen glijden en tilt haar op. Lizzie slaat een verbaasde kreet.
“Wat ga je doen?”
“Jouw op bed neerleggen”, zegt hij. “Het was een lange dag en je bent uitgeput.”
Hij ziet Lizzie weer geeuwen en grinnikt zacht. Ze laat haar hoofd op zijn schouders vallen. Als haar hoofd het kussen raakt slaapt ze al bijna. Hij trekt zijn laarzen uit en gaat naast haar liggen. Lizzie rolt naar hem toe. Hij kijkt toe terwijl zijn vrouw in slaap valt. Zijn hand beschermend op haar buik, die over een maand niet meer zo dik zal zijn…

(c) Yara Teegelaar