Jane Austens wijze levenslessen

Humilation is the fastest way of growing up; oftewel wat kunnen we leren van Jane Austen? Volgens de vrij controversiële Amerikaanse literatuur criticus William Deresiewicz is dat heel wat. Vorige maand verscheen bij Penquin Press zijn biografie ‘A Jane Austen Education: How Six Novels Taught Me about Love, Friendship, and the Things That Really Matter’.
Voor Deresiewicz zijn de boeken van Jane Austen vormend geweest voor zijn leven. Dit boek beschrijft de periode vanaf het moment dat hij als ‘onbezonnen’ 26-jarige student Engels verplicht Emma moest lezen tot zijn 32e levensjaar en door het leven gaat als een gelukkig getrouwde man.

Wie is William Deresiewicz?
William (Bill) Deresiewicz is in 1964 geboren in New Jersey. Hij studeerde Engels aan de Columbia University in New York en promoveerde op ‘The Novel of Community from Austen to Modernism’. Tijdens zijn 10-jarig professorschap aan de Yale University schreef hij het boek ‘Jane Austen and the Romantic Poets’. In 2008 verliet hij de academische wereld en is sindsdien een literaire criticus. Hij schrijft onder andere voor The New York Times Book Review, The American Scholar, The Chronicle of History Education en The London Review of Books. William Deresiewicz woont tegenwoordig in Portland, Oregon.

Motivatie voor het schrijven van ‘A Jane Austen Education’
De motivatie voor het schrijven van dit boek ontstond toen de auteur werd gevraagd naar zijn interesse voor Jane Austen en hij zich realiseerde dat hij al zijn levenslessen had geleerd door het lezen van Jane Austens boeken. Dit klinkt bijna ongeloofwaardig voor iemand die aanvankelijk de boeken van Jane Austen beschouwde als chick-lit. Echter na het verplicht lezen van Emma tijdens zijn studie, veranderde hij van visie. Hij begon de wereld te zien door Jane’s ogen en begon de mensen in zijn omgeving net zo genereus te behandelen als Jane deed met haar hoofdpersonen. Hij ontdekte dat de mensen in zijn omgeving de diepte en rijkdom van literaire karakters ontwikkelden, hij leerde anders te denken over het belang van vriendschap, wat echte intimiteit is en de waarde van vernedering.
Het leerproces van Jane’s karakters werd als ware zijn leerproces. Net als Emma Woodhouse moest hij leren luisteren naar de mensen in zijn omgeving en alledaagse zaken te leren waarderen. Hij schrijft in zijn boek:

I returned to the novel in a completely different frame of mind. Mr. Woodhouse’s banalities, Miss Bates’s monologues, all that gossip and small talk. Austen put them in as a sign that she respected her characters, not because she wanted us to look down on them. She was willing to listen to what they had to say, and she wanted me to listen, too. As long as I had treated such passages as filler and hurried through them, they had seemed impossibly dull. But once I started to slow down enough to take them on their own terms, I found that they possessed their own gravity, their own gravity, their own dignity, their own sweetness.

Verder ontdekte hij net als Elizabeth Bennet in Pride and Prejudice dat opgroeien betekent: fouten maken, je dom voelen, maar ervan leren. Zoals Jane Austen Elizabeth laat uitspreken: “How despicable I have acted! I, who have prided myself on my discernment! I, who have valued myself on my abilities! How humiliating is this discovery! Yet, how just a humiliation. Till this moment I never knew myself.”

Doel van het boek

Met dit boek toont William Deresiewicz de kracht van literatuur om mensen te kunnen veranderen. Hij beschrijft de superioriteit van Jane Austens werk. En het belangrijkst, hoe kun je gezamenlijk met de hoofdpersonen uit haar boeken werken aan je eigen vorming dan wel geestelijke groei.
Het boek bestaat uit zes hoofdstukken. Elk hoofdstuk belicht één van Jane Austens zes boeken, verweven met de levenslessen van ieder boek en de ervaringen van William Deresiewicz zelf.
Opvallend aan dit boek is zijn waardering en levensles van Jane Austens meest controversiële boek en hoofdpersoon ‘Mansfield Park’ en Fanny Price. “Listening to people’s stories is the nicest thing you can do for them”.
William Deresiewicz hoopt met dit boek de personen die net zoals hij een negatief beeld hadden van de boeken van Jane Austen te bereiken en hen over de streep te trekken om haar boeken te gaan lezen.

Aanrader?
Is dit boek een aanrader? Zelf wil ik deze vraag met een ja beantwoorden. Mede omdat dit boek is geschreven vanuit een mannelijk perspectief in een helaas overwegend vrouwenpubliek.
Verder omdat het boek een inzicht geeft in Jane Austens werk en het stof biedt tot nadenken.
Wellicht omdat de kaft van de boek te grappig is om het niet aan te schaffen.
Hoewel, je kunt je ook afvragen of wij in Nederland niet te nuchter zijn voor dit boek. Zeker bieden de boeken van Jane Austen leerzame aspecten, maar om te beweren dat je al je levenslessen hebt geleerd uit de boeken van Jane Austen is misschien iets teveel van het goede.

Meer informatie over William Deresiewicz kun je vinden op zijn website.
Je kunt het boek hier bestellen bij Amazon.co.uk, of bij Bol.com