Mrs. Shakespeare schreef: wat een vreselijke man dat hij wél aardig doet tegen Marianne, maar niet tegen zijn eigen vrouw!!
Ik weet niet of ik dat 'vreselijk' zou noemen, gezien de heel andere aarde van de vrouwen waar we het over hebben (en het is Elinor, trouwens, waar hij aardig tegen doet, niet Marianne

- die ligt heel hulpeloos erg ziek te wezen in haar kamer).
Ik
probeer altijd even aardig te zijn tegen iedereen die ik ken, maar moet wel zeggen dat het soms veel makkelijker is bij die ene dan de andere. Dat moet je ook herkennen? Dat je in je werk en sociale kringen mensen hebben waar je denkt, nou, ik dit ga ik zo kort mogelijk proberen te houden, terwijl bij anderen je de kans verwelkomen om meer uitgebreid om over dingen te praten.
Het probleem bij Mr Palmer is dat hij heel intelligent is, maar getrouwd is met een erg domme vrouw. Ik denk dat hij eigenlijk meer bedachtzaam had moeten kiezen, maar na het lezen van 'Jane Austen & Maariage' snap ik dondersgoed hoe zo'n (mis-)alliance tot stand zou zijn gekomen. Maar daar zit hij nu mee. Het is (net zoals Mr Bennet) gewoon meer afwezig en 'nors' (is dat de goede woord?) geworden van zijn famile. Maar als hij geconfronteerd wordt door een intelligente vrouw in nood, komt de goede dingen in zijn persoonlijkheid ook naar boven.