Jane schreef:Ik vind het zelfs al te ver gaan als je beweert dat iedereen iets van een autist in zich heeft.
Autisme heeft veel gezichten- ik geef er de voorkeur aan om ieder mens gewoon menselijk te noemen, met fouten en onvolkomenheden inbegrepen. Liever geen stickertjes.
Ik bedoelde meer dat als een persoon wat over autisme leest, hij/zij daar in 9 van de 10 gevallen wat van in zichzelf herkent terwijl dat natuurlijk helemaal niet waar hoeft te zijn. Dat geld denk ik voor alle gezichten van de menselijke geest(ADHD, ADD, Epilepsie, schizofrenie, etc.). Ik was daar idd wat te onduidelijk in.
Maar nu ik erover nadenk; waarom gaat dat dan te ver? Is het fout om te zeggen dat iedereen (in mindere of meerdere mate) een mengelmoes is van alle extremen, maar die bij de meeste mensen wat uitgebalanceerder zijn? Ik vind het iets van verhevenheid hebben als je niet kan toegeven dat je zo af en toe 'anders' doet dan de rest.
Ik wil niemand kwetsen, maar niemand is perfect. En soms denk je dingen waarvan je denk: 'hm, ben ik nu depressief?' In de meeste gevallen heb je gewoon een slechte dag.
Liefs