Lieve J,

Het is herkenbaar, je frustratie. Er zijn inderdaad van die dagen waarop het ons niet gegund lijkt te zijn om rustig te schrijven. En er is niets vervelender dan telkens uit je concentratie te worden gehaald.

Anders dan bij jou gaat het bij mij meestal niet om onverwacht langskomende familieleden en vrienden, overleg over de avondmaaltijd, adviezen over verstelwerk of tips over het inmaken van abrikozen. Mijn irritatie is ook niet het voor de zoveelste keer piepen van de deur. (Dat laatste lijkt me trouwens wel heel vervelend. Kun je de scharnieren niet beter laten smeren?)

Nee, in mijn geval zijn er andere stoorzenders. De telefoon die telkens weer rinkelt bijvoorbeeld. Pakketbezorgers die om de haverklap de bestellingen van de buren bij mij afleveren. Storingen met de internetverbinding, waardoor ik iets niet kan opzoeken. Of, en dat is iets van de laatste tijd, werkzaamheden in de straat. Dat is pas echt ontwrichtend. Graafmachines die lawaai maken, het om de haverklap afsluiten van water, elektriciteit of gas en ‘keuvelende’ werkmannen op de stoep. En die praten niet gewóón. Nee, die praten altijd alsof ze boven helse apparaten uit moeten schreeuwen. Ook als die apparaten uit staan.

Gelukkig is het tijdelijk. En eigenlijk is het natuurlijk een luxeprobleem. Want het is fijn dat er op gezette tijden groot onderhoud wordt gepleegd, zodat we dag en nacht kunnen vertrouwen op stromend water, licht en warmte. Maar waarom moet het nou altijd net op mijn schrijfdagen gebeuren?!

De volgende keer dat mijn werk ruw onderbroken wordt, denk ik aan jou en je piepende deur. Het heeft iets troostends om te weten dat het gedeelde smart is.

Hou je taai!
A

Anke Werker en Rick de Haas

‘Follies and nonsense, whims and inconsistencies do divert me, I own, and I laugh at them whenever I can.’
Met dit citaat van Jane Austen (1775-1817) als motto schrijft Anke Werker (1972) brieven aan deze schrijfster. Een reactie verwacht ze niet. Wel hoopt ze antwoord te vinden op de vraag hoe anders de wereld van nu is in vergelijking met twee eeuwen geleden. En, is die wereld wel zo anders? Illustrator Rick de Haas voorziet de brieven van commentaar in beeld.