EMMA.

[Karin]

Bij het lezen van Longbourn kom je vast wel wat zaken tegen over de periode waarin het zich afspeelt, de gebruiken uit die tijd, omgangsvormen etc. waarvan je denkt: Oh?! Dat wist ik niet!
Deel ze hier!

[Karin]

Polly heet eigenlijk Mary; maar omdat een van de 'dames' al zo heet, heeft het dienstmeisje haar naam moeten veranderen. Ik ga ervan uit dat Jo Baker dit soort dingetjes uitvoerig heeft onderzocht en dat dit iets was wat van veel bedienden werd vereist. Ik kan me er wel wat bij voorstellen in een klein huishouden als dat van de Bennets. Iedereen die om 'Mary' roept en niemand die weet of het om de dame upstairs of het meisje downstairs gaat. Arme Polly... Hadden ze haar niet gewoon May kunnen noemen?
Ik vraag me af hoe dit was in grote landhuizen als Pemberley, waar er tientallen personeelsleden in huis werkten, in een tijd waarin de keuze uit voornamen niet zo heel groot was.

[Karenlee]

Ja, als bediende had je sowieso al niet veel van een eigen "identiteit" - en dan ook nog om je eigen naam afgepakt te krijgen! Het gegeven dat 'Mary' voortaan 'Polly' moest heten benadrukt hoe weinig als dienstbode je eigen leven was. Ik heb geen flauw idee of dit gebruikelijk was als een van de "familie" dezelfde naam had, maar de schrijfster heeft overduidelijk haar onderzoek goed gedaan op andere gebieden, dus ik neem aan hier ook wel.

Over namen gesproken, iets wat mij verbaasde - niet per se door het lezen van dit boek maar toen ik me begon meer in het Regency te verdiepen in het algemeen - is hoe sterk 'vernoeming' voortgezet werd in dat tijd. Vandaag de de dag heb je nog HEEL af en toe dat een oudste zon vernoemd is naar de vader. En dan houdt het op.

Maar toen was het bijna standaard procedure, en ook dat de oudste dochter naar de moeder genoemd werd. De oudere zus van Jane was ook vernoemd naar hun moeder. En als de ouders hun eigen namen hadden gegeven aan hun oudste kroost, gingen ze verder met de volgende kinderen vernoemen naar hun broers, zussen, tantes, ooms e.d. Jane - if I remember correctly, werd genoemd naar een tante.

Dus in elke familie, had je een beperkte aantal namen die keer op keer terug kwamen. Zoals Austen de vermelding van de Elliott familie in de Baronetage beschreef: "Then followed the history and rise of the ancient and respectable family, in all the usual terms.... with all the Marys and Elizabeths they had married". It's not for nothing that those are the names of Anne's sisters.

Je zou dus ook kunnen zeggen dat hoewel Polly haar naam moest 'opgeven', zelfs Mary Bennet was ook een beetje anoniem wat haar naam betreft. Haar ouders hingen niet liefdevol over haar wieg met de vraag "Wat zullen we haar noemen"? Zij werd gewoon 'afgetikt' ("Nou, nu is Tante Mary blijgesteld") in de rij van de familie geschiedenis.

[Jane]

Over namen gesproken, iets wat mij verbaasde - niet per se door het lezen van dit boek maar toen ik me begon meer in het Regency te verdiepen in het algemeen - is hoe sterk 'vernoeming' voortgezet werd in dat tijd. Vandaag de de dag heb je nog HEEL af en toe dat een oudste zon vernoemd is naar de vader. En dan houdt het op.

Maar toen was het bijna standaard procedure....
.

Hoewel het zeker minder gebeurt dan vroeger (het vernoemen), -ik ben in het westen des lands opgegroeid en daar gebeurde het inderdaad niet zo heel veel meer- woon ik nu in een streek waar het schering en inslag is. Roepnamen wijken af, maar doopnamen zijn toch wel vaak vernoemingen naar ouders en familieleden.

Dat gezegd hebbende, vind ik het toch wel rigoureus om iemand te dwingen een andere naam te nemen omdat de dochter des huizes toevallig dezelfde naam heeft. Of het helemaal historisch correct is weet ik niet. Zij zal door hetpersoneel altijd aangesproken worden als Miss Mary.

[Karin]

Zij zal door hetpersoneel altijd aangesproken worden als Miss Mary.

Door het personeel wel, maar wat als Kitty haar meid Mary nodig heeft en 'Mary, Mary' (Hill! Hill! ) roept. Bedoelt ze dan haar zus of het dienstmeisje?

[Jane]

Dat wordt ingewikkeld! Maar was er ook niet de gewoonte personeel met de achternaam aan te spreken? Of zat daar ook weer een hierarchy in?

[Karin]

Maar was er ook niet de gewoonte personeel met de achternaam aan te spreken? Of zat daar ook weer een hierarchy in?

Ik weet er niet heel veel van, maar wat ik uit boeken e.d. kan opmaken is dat je als jongste bediende bij je voornaam werd genoemd. Getrouwde vrouwen zoals Mrs Hill zouden 'Mrs Hill' genoemd worden, ware het niet dat de Bennets blijkbaar 'Hill' genoeg vonden Overigens waren niet alle 'Mrs' getrouwd, wanneer je op leeftijd was werd je als ongetrouwde vrouw niet aangesproken als Miss maar als Mrs. In een huishouden moest je dan natuurlijk wel een bepaalde status hebben. (zie bijvoorbeeld Downton Abbey: Mrs Patmore is niet getrouwd en ook nooit geweest).

[Odette]

Ik wist niet dat theeblaadjes gebruikt werden om stof gemakkelijker te kunnen oprapen. Ik heb net even gegoogled en het wordt inderdaad als schoonmaaktip gegeven.

Nou ja ik gooi de theeblaadjes toch maar liever in de pedaalemmer.

Ook had ik nooit nagedacht over hoe zeep wordt gemaakt. Nou gebruik ik weinig zeep en als ik het koop is het biologisch gemaakt. Maar ik had nooit het beeld van vet van een varken of rund erbij.

[rosa]

Je kunt zeep maken van dierlijk of plantaardig vet. Olijfolie, kokosolie, ossewit (frituurvet) of idd, wat overbleef van het beest. Die variatie heb ik nooit uitgeprobeerd

[Odette]

Ik bedenk mij net dat je natuurlijk ossegalzeep hebt. Volgens mij wordt zeep gemaakt van dierlijk vet vooral gebruikt voor huishoudelijke doeleinden. Ik had er echter nooit bij nagedacht dat als zeep op was op een boerderij dat ze dan eerst een dier moesten slachten.