- 02 jan 2014 22:10
#60680
Ja, als bediende had je sowieso al niet veel van een eigen "identiteit" - en dan ook nog om je eigen naam afgepakt te krijgen! Het gegeven dat 'Mary' voortaan 'Polly' moest heten benadrukt hoe weinig als dienstbode je eigen leven was. Ik heb geen flauw idee of dit gebruikelijk was als een van de "familie" dezelfde naam had, maar de schrijfster heeft overduidelijk haar onderzoek goed gedaan op andere gebieden, dus ik neem aan hier ook wel.
Over namen gesproken, iets wat mij verbaasde - niet per se door het lezen van dit boek maar toen ik me begon meer in het Regency te verdiepen in het algemeen - is hoe sterk 'vernoeming' voortgezet werd in dat tijd. Vandaag de de dag heb je nog HEEL af en toe dat een oudste zon vernoemd is naar de vader. En dan houdt het op.
Maar toen was het bijna standaard procedure, en ook dat de oudste dochter naar de moeder genoemd werd. De oudere zus van Jane was ook vernoemd naar hun moeder. En als de ouders hun eigen namen hadden gegeven aan hun oudste kroost, gingen ze verder met de volgende kinderen vernoemen naar hun broers, zussen, tantes, ooms e.d. Jane - if I remember correctly, werd genoemd naar een tante.
Dus in elke familie, had je een beperkte aantal namen die keer op keer terug kwamen. Zoals Austen de vermelding van de Elliott familie in de Baronetage beschreef: "Then followed the history and rise of the ancient and respectable family, in all the usual terms.... with all the Marys and Elizabeths they had married". It's not for nothing that those are the names of Anne's sisters.
Je zou dus ook kunnen zeggen dat hoewel Polly haar naam moest 'opgeven', zelfs Mary Bennet was ook een beetje anoniem wat haar naam betreft. Haar ouders hingen niet liefdevol over haar wieg met de vraag "Wat zullen we haar noemen"? Zij werd gewoon 'afgetikt' ("Nou, nu is Tante Mary blijgesteld") in de rij van de familie geschiedenis.
""A sense of humor can help you overlook the unattractive, tolerate the unpleasant, cope with the unexpected, and smile through the unbearable."