Dit forum gaat sluiten

[Karenlee]

Deel hier jouw indrukken en meningen over de eerste drie hoofdstukken van 'Longbourn'! Je ziet me hier spoedig terug als ik 'Remains of the Day' uit heb !

[Jane]

Ik heb de eerste 3 hoofdstukken nu uit. Verrassend perspectief en bomvol met weetjes waar je nooit bij stil staat als je je verdiept in de Jane Austen romans zelf.

Zomaar wat observaties:

- six inches deep in mud - Ooit na gedacht over wie dat schoon moest maken en hoeveel tijd dat kostte?
- Mr. Bennet's neck cloths - hoe ze schoongemaakt werden en hoe ze gesteven werden. (ga ik ook proberen met mijn sunbonnet)
- that time of the month - 5x !! Per maand - 5 dagen lang, geen maandverband maar katoenen napkins en met maar 1 wekelijkse wasdag: a nightmare indeed!
- de afgrijselijk lange werkdagen en veel te korte nachten

Sommige dingen verbaasden mij. Sarah, afkomstig uit een armenhuis en kennelijk opgevoed door De Hills, die de krant voorlas aan Mrs. Hill en boeken leent van Mr. Bennet. Het feit dat ze lezen kan, het feit dat ze kennelijk toch scholing heeft gehad ondanks de lange werkdagen en dat Mr. Bennet boeken uitleent aan een bediende. Dit laatste zegt wel wat over Mr Bennet himself, in de klassenmaatschappij van die tijd was het zeker niet gebruikelijk dat lezen werd aangemoedigd onder de bedienden. ( een bekend voorbeeld dat mij te binnen schiet is de starre houding van Lady Ludlow tov alfabetisme en scholing van het personeel in Cranford (Elizabeth Gaskell) dat zich afspeelt in 1830.

De heftige woordenwisseling tussen Mr. Bennet en Mrs Hill doet vermoeden dat er iets aan de hand is met de nieuwe bediende. Ook het feit dat ze hem er op aan spreekt geeft een indicatie dat er niet slechts een zakelijke werkgever-werknemer relatie is maar dat Mrs Hill zich wel kan permitteren haar verontwaardiging en boosheid vrijelijk uit te spreken tegen haar werkgever.

Sarah's loyaliteit tov Mrs. Hill is hartverwarmend. Ik vraag me af wie Sarah is - ouders, hoe ze in het armenhuisis terecht gekomen en waarom juist bij de Bennets is terecht gekomen. En ook vraag ik mij af wie Mrs Hill is en wat haar voorgeschiedenis is met de Bennets.

[Karenlee]

Wat Jeannette zegt: de realiteit of al het non-stop werk - niet alleen eten koken, huis schoonmaken, en thee serveren (wat vandaag de dag nog steeds door mensen gedaan moet worden) - maar al het wassen dat toen nog met de hand moest gebeuren, chamber pots legen e.d. En dat werd voor lief genomen door het familie, gezien hoe "lucky" Lydia denkt dat Mrs. Hill (en de anderen) zijn "hidden away, nice and cosy downstairs".

Het is vaker eens opgemerkt hoe weinig Austen het heeft over de bediende in huis. Alsof zij niet eens merkte dat ze bestond. Maar het huis van haar vader toen ze opgroeide moet ook ondersteund zijn geweest door net zo'n kleine "team" - ze hadden niet geld genoeg voor meer. Net genoeg om hun nog de status van "gentleman's family" te onderhouden. Het werd ook nog minder later in Chawton Cottage, waar Cassandra en Martha Lloyd grotendeels de taken van housekeeper en kok op zich namen - hoewel ik ben overtuigd dat ze nog mensen hadden om te helpen met wassen en het andere "grof" werk. Jane was alleen belast met het voorbereiden van ontbijt - om haar tijd te geven om te schrijven. Ze had dus wel inzicht in het werk dat verricht moest worden om de families in haar boeken draaiend te houden - maar ze heeft nooit gekozen om aandacht in haar werk op te richten. Zou het kunnen zijn dat zij toch een beetje 'snob' was (of, misschien, gewoon een product van haar klasse en tijdperk, die het een schaamte en degradatie vondt om huishoudelijk werk te moeten verrichten)? Mrs Bennet wordt een beetje pissig als Mr Collins suggereert dat een van z'n nichten iets te maken had met het voorbereiden van het eten.

Maar... Terug naar Longbourn. Jo Baker kan dingen heel mooi beschrijven. Hoe Sarah, die water aan het halen is, de zo'n op ziet komen in die koude binnenplaats terwijl de Bennets nog lekker doezelen in hun bedden. Je ruikt bijna de lucht in de warme scullery als ze aan het wassen is, met de condens naar beneden druppelen op de beslagen ramen. Je voelt ook de pijn die Mrs Hill moet voelen als Lydia haar man tijdens het ontbijt beschrijft als "a shaved, trained monkey", en merk meteen dat Jane en Elizabeth iets meer 'delicacy' en gevoelens hebben dan de rest als ze meteen straffend op Lydia reageren.

En in de herinneringen die Sarah daarna meteen heeft - hoe ze van Mrs Hill twee keer achter elkaar een kom brood, melk en suiker kreeg toen ze aankwam als hongerige wees - dan denk je dat de bedienden wellicht meer echt "verbindingen" onder elkaar hebben dan wat bestaat onder de mensen die ze dienen.


Sent from my iPad using Tapatalk HD

Sent from my iPad

Sent from my iPad using Tapatalk HD

[Frouckje]

Ik heb eigenlijk niets meer toe te voegen aan wat jullie hierboven hebben beschreven. Bij precies dezelfde passages en details heb ik stilgestaan en mij erover verwonderd.
Ik vind het mooi dat het tot nu toe niet letterlijk Pride and Prejudice is en dan vanuit het oogpunt van de bedienden, maar dat de nadruk ligt op het dagelijkse leven en de details daarvan tussen het verhaal door, die voor ons heel interessant, nieuw en leerzaam zijn.

Ik denk eigenlijk dat Jane nooit nagedacht heeft (of in ieder geval geschreven heeft) over het lot van het personeel omdat het toen allemaal nog veel te vanzelfsprekend was. Het is te modern en vroegtwintigste-eeuws om over de klassegrens heen te kijken. Dat past meer in de tijd van Downton Abbey.

Een zin op de eerste pagina van hoofdstuk twee die mij erg raakte is: 'It was best to be deaf as a stone to these conversations, and seem as incapable of forming an opinion on them.'
Hoe vernederend moet het zijn geweest om als minder en lager beschouwd te worden. Ook al was er geen andere optie, toch zal het niet vanzelfsprekend of makkelijk geweest moeten zijn voor elke bediende om zichzelf zo vaak weg te cijferen en in te houden!
En het legen van de po inderdaad... vreselijk!

Sent from my GT-I8190 using Tapatalk

[Karin]

Hoe vernederend moet het zijn geweest om als minder en lager beschouwd te worden. Ook al was er geen andere optie, toch zal het niet vanzelfsprekend of makkelijk geweest moeten zijn voor elke bediende om zichzelf zo vaak weg te cijferen en in te houden!
Sent from my GT-I8190 using Tapatalk

Ik vraag me af of dit ook niet als vanzelfsprekend werd ervaren. Net als het voor Jane wellicht niet vanzelfsprekend was om over klasseverschillen na te denken, was het dat voor de bedienden waarschijnlijk ook niet. Ik vond het juist jammer dat Jo Baker er af en toe de nadruk op legde dat Sarah ontevreden is met haar lot, alsof ons als lezer uitgelegd moet worden hoe vervelend het allemaal was voor bedienden. Terwijl we dat zelf ook wel hadden kunnen bedenken, alleen al door te lezen over wat voor werk ze allemaal op zo'n dag moeten verstouwen.

[Frouckje]

Ja, dat is inderdaad wel waardoor ik daar over na ben gaan denken. Maar ik kan me toch ook niet voorstellen dat sommige bedienden (die hartstikke slim en zelfstandig waren maar geen kans kregen vanwege hun afkomst) niet stiekem droomden dat zij in de schoenen van hun werkgevers stonden en dus het gevoel hadden dat de rollen toch wel een beetje oneerlijk verdeeld waren.

Sent from my GT-I8190 using Tapatalk