EMMA.

[Karenlee]

Ja, inderdaad - ik snap in de eerste plaats al niet dat James met hem bevriend is geworden eigenlijk. Kan me niet voorstellen dat het zíjn imago als 'heer' goed doet.

Ja, je legt je vinger op de - voor mij - prangende vraag. Jane laat door haar omschrijvingen van James weten dat hij een goed, oprecht jongeman is. Maar hoe kan het zijn dat hij bevriend is met iemand zoals Thorpe? Wellicht is het dezelfde soort onschuldig, onnozel, goedwilligheid als Catherine heeft waardoor hij niet snel kan zien als mensen oneerlijk een vals zijn. In dat geval, moeten we toegeven, zijn ze allebei vrij naief en - zoals Maxima zou zeggen - 'een beetje dom'. Maar daardoor niet minder lief. Ze leren allebei harde lessen.

[Marleen]

Ik erger me echt enorm aan de Thorpes. Ik snap niet goed waarom Isabelle zo graag bevriend wil zijn met Catherine. Al kan ik het wel raden: het gaat haar alleen maar om James Morland.
Ik ben heel blij dat Catherine uiteindelijk toch een beetje gaat inzien hoe Isabelle doet.
En hoe kunnen ze haar zo dwingen mee te gaan rijden? Ze zeggen gewoon dat ze haar andere afspraak maar moet afzeggen. Het jammere daarvan vind ik dat ook James Morland daarin mee gaat. Maar ja, daar heb je het weer: dat gaat om Isabelle natuurlijk..

[Frouckje]

We hebben het allemaal over hoe naïef Catherine is, maar ik denk dat we dat haar ook niet echt kwalijk kunnen nemen.
Zijn we dat vroeger zelf ook niet geweest?
Ik absoluut, toen ik nog niet wist hoe de echte wereld in elkaar zat.
Ze heeft altijd een beschermd leven gehad en gaat naar Bath om de 'wereld' te ontdekken en heeft er nog geen idee van hoe mensen, zoals de Thorpes, daadwerkelijk in elkaar zitten!
En daar komt ze gauw genoeg achter, al is dat niet met de hulp en steun van Mrs. Allen...
Ze moet het allemaal zelf doen en dit is echt haar 'coming of age' verhaal!

[by a lady]

Dat ben ik wel in zekere mate met je eens. Maar hier is het wel een beetje de overtreffende trap van naïviteit. Dat moet ook, want in een verhaal mogen situaties best een beetje worden aangedikt, zonder dat het onnatuurlijk word. Ik was zelf enerzijds heel goed gelovig, maar kon ook enorm wantrouwend zijn.

Ben gisteravond geeindigd bij het stuk waar Isabelle en Catherine in de Pump Room zijn, waar Isabelle natuurlijk op Captain Tilney wacht en verteld dat haar broer...en zij dus ook, er al helemaal vanuit gaan dat Catherine met John gaat trouwen.

Wat een eikel! Hij denkt dat, als hij zich maar genoeg opdringt, zij geen nee meer durft te zeggen. Dan moet je het ook echt niet van je charmes hebben als je zo diep zakt. Isabelle en John zijn met stip op nr. 1 de ergste, gemeenste en meest achterbakse figuren die ooit door Jane Austen gecreëerd zijn!

[Sebazzel]

We hebben het allemaal over hoe naïef Catherine is, maar ik denk dat we dat haar ook niet echt kwalijk kunnen nemen.
Zijn we dat vroeger zelf ook niet geweest?
Ik absoluut, toen ik nog niet wist hoe de echte wereld in elkaar zat.
Ze heeft altijd een beschermd leven gehad en gaat naar Bath om de 'wereld' te ontdekken en heeft er nog geen idee van hoe mensen, zoals de Thorpes, daadwerkelijk in elkaar zitten!
En daar komt ze gauw genoeg achter, al is dat niet met de hulp en steun van Mrs. Allen...
Ze moet het allemaal zelf doen en dit is echt haar 'coming of age' verhaal!

Een bildungsroman! Ik vind John Thorpe echt een hele nare kwal trouwens, en Isabella ook - zo zelfingenomen, 'scheming', manipulatief en ongepast dat ze zijn! Mrs. Allen kan niet veel kwalijk worden genomen buiten onnozelheid, naïviteit en een buitensporige interesse in oppervlakkige zaken.

[Alynia]

Nee, maar de Thorpes weten ondertussen wel van de combinatie Mrs Allen en Catherine gebruik te maken

[Karenlee]

Isabelle en John zijn met stip op nr. 1 de ergste, gemeenste en meest achterbakse figuren die ooit door Jane Austen gecreëerd zijn!

Vindt je? Ben het niet met je eens. Isabella en John zijn eerder vulgaar en zielig dan echt gemeen. Ze hebben geen geld, geen smaak, geen gevoel voor anderen, weinig intelligentie en - aan de kant van Isabella - alleen wat schoonheid. Met al hun beperkingen zijn ze gewoon op hun eigen stomme, lompe manier bezig om zo goed voor zichzelf mogelijk te 'scoren' op de huwelijksmaart. Ze vallen dus in de Lucy Steele klasse. Nee... de echte, gemeene monsters zijn de Mrs John Dashwoods, General Tilneys en Lady Catherines. Mensen die al gezegend zijn met zo veel dingen, maar die toch altijd hebberig naar meer willen grijpen. Je kan zeggen dat ze eigenlijk een 'verlenging' zijn van John, Isabella en Lucy, maar zij zijn net een tikkeltje erger. Ze hebben zo veel, maar herkennen niet eens wat de echt waardevolle dingen zijn in het leven en de characters van mensen. Nog sterker, ze gebruiken de 'macht' die zie hebben met opzet om de echt waardevolle mensen te onderdrukken.