EMMA.

[Miss Marina]

Wij moeten in 1 week Northanger Abbey uit hebben voor een vak op school.
Ik doe niet eens een poging tot lezen, aangezien ik het boek al 2 x in de laatste maand heb gelezen voor mijn scriptie.
Dus nu ben ik voor al mijn balende klasgenoten (cultuurbarbaren!) een wandelende samenvatting, want niemand wil het boek lezen. Hahaha komt mijn passie (eigenlijk verslaving ) toch nog goed van pas!
Ik denk dat het boek voor mij op de derde plaats komt, je moet het echt leren lezen. De allereerste keer vond ik het langdradig en kwamen er alleen maar 'balls' en 'dancing' in voor. Nu ik mijn scriptie over beide thema's doe, ben ik dus super dankbaar voor de inhoud van het boek.
Ik kijk ook steeds meer naar de kleine details en dit verhaal geeft een goed beeld van Bath in die tijden.
Dus: ja Northanger Abbey is mwah voor mij, maar dat was alleen zo toen ik het de allereerste keer las!

[Henk]

Ik wilde eigenlijk tot de herfts wachten, om de hele serie weer op nieuw te lezen.
Ik was met andere boeken begonnen, maar daar kom ik even niet in.
Omdat ik "eigenlijk" Jane Austen weer wil lezen.

De briefwisselingen in Lady Susan heb ik ook even geen zin in, maar Northanger Abbey wel.
Ik ben van plan om zo langzaam mogelijk te lezen.
Het verhaal zelf ken ik nog wel een beetje, maar die heerlijke zinnen, waarmee een duidelijk beeld geschetst wordt, met de nodige humor, zijn de hoofdzaak nu.

Net als een goede wijn, of een lekkere port met bijbehorende (Stilton !)-kaas: Je moet er langzaam van genieten, niet gelijk doorslikken.
ZIn voor zin lezen, wat mij betreft een paar keer opnieuw af en toe.

Ik heb nu pas de eerste pagina gelezen, maar zit er weer helemaal in.

[Alynia]

Ik vind het verhaal ook erg fijn. En ook voor mij was het het eerste boek van Austen die ik las: wel in een Nederlandse vertaling, een jaar of 4 geleden. Ik vond het een leuk boek, maar kon Carla ruim een jaar geleden niet meer vertellen welk boek het ook weer was. Afgelopen herfst heb ik hem weer gelezen met de book club hier, en ik heb er van genoten. Ik wist ineens weer wat me het eerst aansprak in Austen...

[Karenlee]

Northanger Abbey was ook mijn eerste Austen - aangeraden door een NL huisgenoot toen ik hier als uitwisselingstudent was als iets dat hij dacht ik leuk zou vinden. En gelijk had 'ie!!

[Henk]

Enkele Northanger Abbey vragen.

Zijn John en Isabelle Thorpe een oefening voor Henry en Mary Crawford ?

Al tamelijk gauw wordt duidelijk wat een blaaskaak John is, en hoe Isabelle strooit met lege complimenten. Zonder duidelijke onderliggende morele gedachten.

Bij Henry en Mary Crawford wordt het moeilijker om als lezer een standpunt in te nemen.
Of beter, ze kunnen vanuit meerdere standpunten bekeken worden.

Snel reageren, verbaal sterk en flexibel zijn: Dit hoort meer bij een drukke stedelijke omgeving dan in een rustig dorpje met oude gewoontes en tructuren.
Is dit wat Jane Austen tegenstond in Bath ?
Balls en recepties, toen en nu, zijn niet altijd de ideale plek om eens even lekker de diepte in te gaan over een onderwerp.
Sommige mensen kunnen dan wel heel erg oppervlakkerig en draaikonterig worden.

[Em'ly]

Ik heb ook niet iets met Nothanger Abbey zoals ze bij The Jane Austen Book Club zeggen: het is nieuw en ze probeert van alles uit, ze weet nog niet echt wat ze wil.

Maar met Mansfield park heb ik het ook, ik heb het zelfs nooit uitgelezen omdat ik het zo belabberd vond, maar nu ik de films en series heb gezien snap ik misschien het evrhaal beter en zal lezen makelijk zijn, hoe dan ook niet mijn favo's

[Henk]

Northanger Abbey weer uitgelezen.
In rustiger tempo deze keer, met plezier.

Catherine Morland komt nog niet helemaal uit de verf, a la Emma of Lizzy.
Ze tenslotte een heroine-in-making, niet al een echte zoals Lizzy wel is gelijk vanaf het begin.
Een beetje Fanny Price af en toe, maar ook niet helemaal.

De "fine brush" waarmee Jane Austen later werkt is nog een grove kwast ?
De karakters zijn meer zwart-wit, duidelijker.
De General een oefening voor Sir Thomas Bertram, Mrs. Allen een beetje Lady Bertram ?

In ieder geval interessant om te lezen, voordat Jane Austen zich in het diepe begeeft met de latere verhalen.

( ps. Ik kan nooit alleen maar "Jane" schrijven, ondanks dat iedereen weet dat we het over Jane Austen hebben. "I am a mere footman, so to say".)
Ere wie ere toe komt.

[Kenim]

Ik vond de verfilming uit 2007 super. Ben nu op de helft van het boek, maar die vind ik tot nu toe ook erg goed. P&P blijft mn nummer 1, maar Northanger Abbey komt op nummer 2 te staan. (Al kan ik daar nog niet definitief over oordelen, aangezien ik niet alle J.A. boeken gelezen heb.)
Henry Tilney vind ik trouwens het meest spontane, vriendelijke, sympathieke personage van alle mannelijke personages uit Jane Austens boeken.

[Karenlee]

Behalve P&P, welke anderen heb je al gelezen? Ben gewoon nieuwsgierig wat je nog te wachten staat! Maar ik durf te zeggen dat al heb je ze allemaal uit, dat je niet van gedachten gaat wisselen. Oftewel... er zijn andere mannelijke personages die even vriendelijk en sympathiek zijn, maar het is vooral dat spontane, het plagen (maar toch op gentlemanly manier), een soort sprankelijkheid in Henry Tilney die je in geen een van de latere helden tegenkomt (hoewel je het wel bespeur in sommige van de charmeurs die uiteindelijk niet deugen).

De film 'Becoming Jane' (die erg leuk als historisch drama is, maar die grove 'liberties' neemt met wat bekend is over het leven van Austen) is gebaseerd op het zeer interessant - en best goed onderbouwd - biografie 'Becoming Jane Austen' van Jon Spence. Daarin beweert bij dat haar romance met Tom Lefroy haar voor het leven heeft getekend, en ook voeding gaf voor haar latere werk. Dat heb ik nooit echt kunnen geloven, hoewel Spence ook kwam met (voor mij) nieuw, interessant en best overtuigend inzichten over Austen's relaties met anderen - vooral haar nicht Eliza. Wellicht moet ik mijn mening heerzien. Want het is wel zo dat na Tilney, de kenmerken van haar helden zijn 'eerlijk en degelijk'. Wellicht ging ze eigenschappen als leuk en charmant zijn een beetje waantrouwen na Lefroy.

[crien-oline]

Ha Kelim, dan ben ik heel benieuwd wat je van Persuasion vindt, velen van ons vinden het nr 2 of zelfs nr 1 van nalatenschap.
Ik zou zeggen "start reading"