“We zijn ontzettend tevreden met het huis”, schreef Jane Austen toen ze in 1799 voor langere tijd in een huis aan het chique Queen’s Square in Bath verbleef. Een paar jaar later woonde ze permanent in de stad die ze uiteindelijk zou gaan verafschuwen. In het kader van het Jane Austen Festival werd vandaag in Bath een wandeling gehouden langs alle huizen waar de – toen nog ongepubliceerde schrijfster – woonde tussen 1801 en 1806.
Bij hun aankomst in Bath in 1801 verbleven de Austens een aantal weken bij hun oom en tante Leigh-Parrot, die in Paragon Buildings woonden. Daar wilde Jane Austen in ieder geval niet wonen, zo aan de drukke toegangsweg vanuit Londen.
New King Street was voor de snobistische Jane Austen niet goed genoeg.
Ze had nogal wat noten op haar zang. Een woning aan de nette New King Street was ook niet goed genoeg, omdat deze te klein zouden zijn. Ze zou later met heel wat minder genoegen moeten nemen, zo bleek tijdens de wandeling.
De langste periode, zo’n vijf jaar, woonden de Austens aan Sidney Place in een mooie, vrije nieuwe wijk met uitzicht op Sidney Gardens.
Sidney Place, waar Jane woonde van 1801 tot 1805.
In 1805 verhuisden ze – waarschijnlijk wegens geldgebrek – naar het veel minder gunstig gelegen Green Park (zie foto bovenaan dit bericht). Het huis staat er niet meer, want het werd tijdens een bombardement in de Tweede Wereldoorlog verwoest, Een vergelijkbaar rij huizen staat er nog wel. De nabijheid van de Avon zorgde voor een ongezonde omgeving. Niet lang na de verhuizing werd vader Austen ziek en overleed 48 uur later. De Austen-vrouwen – moeder, zus Cassandra en Jane – hadden geen bron van inkomsten meer en moesten het met de magere nalatenschap van hun vader doen.
Vanaf dat moment verhuizen de Austens naar steeds minder gunstige plekken in de stad.
In Austens tijd was Trim Street niet bepaald het beste deel van de stad.
Van Green Park gingen ze naar Gay Street, waar ze niet een hele woning, maar een aantal kamers huurden. Niet een slechte buurt om in te wonen, maar toch niet te vergelijken met het nabijgelegen Queen’s Square. Daarna werd de omgeving nog minder: ze verhuisden naar Trim Street. Treinen waren er nog niet, anders was de uitdrukking ‘wrong side of the track’ hier zeker van toepassing geweest. Ze hebben er een paar weken gewoond, toen kwam het verlossende nieuws van broer Edward: ze konden in zijn cottage in Chawton gaan wonen.
The Gravel Walk, bekend uit Persuasion.
Tijdens de stadswandeling, die meer dan twee uur duurde, werden niet alleen de woningen van Austen getoond, maar ook haar inspiratiebronnen. Zoals Westgate Buildings, waar in Persuasion de verarmde Mrs. Smith woonde. Of de Gravel Walk, waar in hetzelfde boek Anne Elliot en Captain Wentworth tijdens een intieme wandeling ontdekken nog evenveel voor elkaar te voelen als vroeger.
Wil je meer lezen over het Jane Austen Festival? Hou dan deze website in de gaten!
Volgens mij heb je helemaal gelijk, Evelyn! Ik ben afgegaan op het verhaal van de rondleidster en Southampton is me volledig ontschoten. Bedankt voor je bericht!
Leuk bericht, lijkt me ook een interessante wandeling, heb ik helaas niet gedaan toen ik in Bath was. Toch even muggenziften: Jane woonde na haar periode in Bath ook nog met haar moeder en zuster Cassandra bij hun broer Francis in Southampton. Francis (of Frank) was bij de marine, dus veel weg. Ze waren zodoende ook een vorm van gezelgschap voor zijn vrouw. Vandaar uit zijn ze volgens mij naar Chawton cottage gegaan.